Een beer van een vent…

Hij is het type ruwe bolster, blanke pit. Een grote vent met een sterke uitstraling maar, als je verder kijkt dan zijn stoere voorkomen, vooral een lieve, zorgzame man met een klein hartje. Hij vindt het alleen niet nodig om die kant van hem aan de buitenwereld te laten zien. Er zijn genoeg mensen geweest die tijdens zijn leven op zijn ziel gingen staan en dat laat hij niet nog vaker gebeuren. Tijdens ons kennismakingsgesprek merk ik dat hij alles op alles zet om mij te ‘misleiden’. Hij probeert zijn emoties in te houden en zegt meerdere malen dat het met hem wel goed komt straks als zijn grote liefde er niet meer is. Hij is immers zo sterk als een beer. Hij maakt tussendoor grapjes en probeert zo weg te blijven van de diepte en het beladen gesprek. Nadat zij al haar wensen kenbaar heeft gemaakt vult hij haar aan; “het maakt niet uit wat het kost, ze krijgt alles wat ze hebben wil”. Ik verzeker hem dat ik er alles aan ga doen om haar het afscheid te geven precies zoals zij dat wil en vraag hem ook wat voor hem belangrijk is straks. Daar krijg ik niet echt reactie op behalve dan dat hij herhaalt dat het vooral moet gaan zoals zij dat wil. Vervolgens vraag ik hem hoe ze elkaar eigenlijk hebben leren kennen, wat hij toen dacht en wat zij voor hem betekend. En stiekem had ik de verwachting dat hij zou antwoorden met; dat hoef ik niet te vertellen want dat weet ze wel maar tot mijn verbazing legt hij zijn hand op haar arm en begint met horten en stoten te vertellen. Zij en ik luisteren bijna ademloos naar zijn verhaal en als hij klaar is barst hij in huilen uit en pakken ze elkaar stevig vast. Ze overlijdt slechts een maand later en, eigenlijk zoals ik had verwacht, geeft hij aan dat hij tijdens de dienst niets hoeft te zeggen. Ik begin de dienst door de aanwezigen mee te nemen in het verhaal van hun ontmoeting en door, een deel, van de woorden te herhalen welke hij haar vertelde toen ik bij hen thuis was. Want natuurlijk had ik zijn woorden van toen kort opgeschreven nadat ik thuis kwam van onze kennismaking. Wat hij niet wist was dat zij voor hem ook wat had opgeschreven en mij had gevraagd om dit tijdens haar afscheid voor te lezen. En zo werd de sterke beer daar aan het einde van de dienst toen we samen bij haar kist stonden voor mij een knuffelbeer. Liefde houdt niet op waar het leven eindigt..