Liefde voor papa…

Ze was die avond als een blok in slaap gevallen. Haar man was nog even terug naar de zaak om wat dingen af te maken. Hij had haar beloofd dat hij het weekend dan thuis kon zijn, thuis bij zijn gezin. Het was een drukke periode geweest. De zaak van haar man groeide maar door, ze waren net een nieuwbouwwoning betrokken en dan was er nog de zorg voor de kinderen, haar moeder die niet zo fit meer was, haar eigen baan en alle dagelijkse beslommeringen die bij het leven horen. Ze hadden een goed leven samen, waren nog net zo verliefd als in het hele begin en onderhielden fijne contacten met de mensen om zich heen. Toen ze rond 5 uur wakker schrok zag ze dat de kant van het bed van haar man nog onbeslapen was. Ze was meteen in paniek, dit was niks voor hem. Toen ze hem belde kreeg ze geen gehoor. Ze vroeg de buurvrouw om even in huis te blijven en reed naar de zaak. Daar vond ze haar geliefde, maar het was te laat. De dagen naar het afscheid toe waren moeilijk voor haar, ze wilde alles zo goed doen voor haar grote liefde dat ze onzeker werd van elke keuze die ze maakte. Het afscheid werd een waar eerbetoon aan een fantastische echtgenoot, lieve papa, fijne zoon, broer en zwager. De diverse sprekers hadden mooie anekdotes met een lach en een traan. Er was live muziek. Iedereen brak toen hun jonge kinderen samen een brief voorlazen aan hun papa, compleet met zelfgeschreven gedichtje erin en een tekening die ze op de kist legden. Wat niemand wist was dat ze hun tekst twee dagen voor de uitvaart ook aan de binnenkant van de deksel van de kist hadden geschreven. Zo kon hun lieve papa de laatste woorden van zijn kinderen aan hem voor altijd lezen. Liefde houdt niet op waar het leven eindigt…