Blik op

Via onderstaande, door mij geschreven, columns neem ik jullie graag mee in mijn werk als uitvaartverzorger. Ik schrijf over wat ik tegenkom en laat in mijn columns ook graag weten wat er allemaal mogelijk is. […]

Blik op… De boer

Hij was boer in hart en nieren. Het woord agrariër vond hij maar niks. Dat paste bij zijn karakter; doe maar gewoon dan doe je gek genoeg. Hij had grote kennis over de natuur en was trots op zijn veestapel. Hij koesterde ook zijn kleinvee en zijn gigantische moestuin. Zijn zoon nam de boerderij over maar hij ging niet ver. Samen met zijn vrouw betrok hij een woning iets verderop in de straat en hij bleef actief op de boerderij. Hij was trots op de groei en moderne technieken welke zijn zoon creëerde en implementeerde. Na het overlijden van zijn vrouw bleef de boerderij hem op de been houden. Hij hielp zijn zoon waar hij kon en zelfs toen hij lichamelijk wat mankementen kreeg bleef hij de moestuin met liefde bijhouden. Hij kon uren kijken naar het vee en de weilanden. Zijn kleinkinderen leerde hij alles wat er te leren viel over het boer zijn, dieren, de moestuin en alles wat erbij kwam kijken.
Zijn overlijden kwam toch nog plots maar er was een mooi leven om op terug te kijken. In de kist gaven ze hem een paar nieuwe klompen mee, je weet immers maar nooit. Hij werd opgebaard in zijn zo geliefde boerderij zodat hij nog even thuis was. Hier kon iedereen afscheid van hem nemen en vond de dienst plaats tussen de balen hooi. De weergoden waren ons goed gezind. Op zijn kist een prachtig bloemstuk van de lokale bloemist met gewassen uit zijn eigen moestuin. Zijn zoon bracht hem op een kar achter de tractor naar het crematorium. Maar niet zonder nog eenmaal samen zijn geliefde route langs de weilanden af te leggen. Liefde houdt niet op waar het leven eindigt.

You might be interested in …