Ik weet zeker dat ze vandaag allemaal aan haar denken. Ieder op zijn eigen manier. Ze maakte van pakjesavond een gigantisch feest. De cadeaus waren niet te tellen. Het was eigenlijk gewoon overdreven. Eten en drinken in overvloed. Soms werd er Chinees gehaald maar meestal verwende ze iedereen met haar befaamde gebakken aardappelen, biefstuk en krop sla aangemaakt met niks anders dan azijn met suiker en wat hardgekookte ei blokjes. Een simpele salade maar zo typisch haar en (toch best lekker). Ze was al maanden van te voren bezig om alle pakjes in huis te halen. Haar kinderen en kleinkinderen moesten uitkijken wat ze zeiden wat ze hebben wilden, want ze ging stad en land af om je te verrassen en te verwennen. Sint en zijn zwarte Pieten kwamen standaard aan huis met voor iedereen een persoonlijk woordje. Ze genoot zo van die vieringen met haar gezin dat haar gezicht bijna licht gaf van enthousiasme en liefde. Toen ze jaren geleden stierf, aan het begin van de decembermaand, was dat heel dubbel maar eigenlijk ook heel bijzonder omdat het net in die periode was. Haar dochter probeert haar traditie in ere te houden. Alleen zonder de sla, want dat, dat lusten haar kinderen niet..
Liefde houdt niet op waar het leven eindigt..
Ik wens jullie allemaal een fijne pakjesavond toe. Tradities zijn mooi om in ere te houden.